Waniliowa świeca,czekolada i stuletnia porcelana.

Dobry wieczór kochani.
Wstałem rano po długiej i nieprzespanej , ciężkiej nocy, zapalenie oskrzeli mnie dopadło ;-(, spojrzałem za okno i.... nic nie zobaczyłem. Mgła gęsta niczym jedwabny szal rozpostarła się miedzy drzewami za oknem sypialni i gdyby nie odgłosy aut mógłbym pomyśleć, że świat w mleku zatonął.
Zebrałem siły i postanowiłem coś na to zaradzić.
I wymyśliłem ;-), upiekę ciacho. No i magia się zaczęła, bo niektórzy mogą sobie pomyśleć, facet w kuchni do tego piecze ciasto, toż to klops gotowy.
Pomimo gorączki i kiepskiemu samopoczuciu w ruch poszły miski,szklanki,robot kuchenny i inne niezbędne narzędzia. W tle cichutko sączyła się miła muzyka i nawet mgła za oknem nieco się rozwiała i niepostrzeżenie jak za dotknięciem magicznej różdżki wszystkie składniki się zamieszały,pomieszały i pierwszy etap był już za mną.

Nastawiłem temperaturę w piekarniku, stanąłem na lewej nodze, obróciłem się 3 razy przez lewe ramię i zdecydowanym ruchem wsunąłem blachę z ciachem do piekarnika.

Po kilku minutach mieszkanie wypełniło się cudnym zapachem gorącego ciasta, pysznego cacao. Zapowiadało się na pyszny wieczór oczywiście nie chcąc zapeszać i straszyć ciacha nawet nie zaglądałem jak się wypieka. Niech spokojnie sobie rośnie.
Po godzince, lekko podekscytowany i z nadzieją otworzyłem piekarnik aby wydostać wypiek. No i tak wyszedł ;-) Nie mówiąc o wypiekach na mojej twarzy, które równie obficie zakwitły na mojej buzi.

Lekko spękało ale to nic. Toż to domowy wypiek, a nie jakiś konkurs. Mnie się podoba, a do tego jak pachnie. Pomyślałem jednak, że jak szaleć to szaleć, a co! Po chwili rozpuściłem gorzką czekoladę i otuliłem nią niczym słodką pelerynką całe ciacho. Na koniec oprószyłem lekko tłuczonym cukrem. Wygląda teraz jak słodka góra pod śnieżna pierzynką.

Majcia również czując cudny zapach pieczonej łakoci nagle zrobiła się grzeczniutka i najpiękniej, jak to zwykle psinki całą sobą i w tylko sobie prześmieszny i uroczy sposób zaczęła prosić o drobinkę i dla siebie. I co ja mam zrobić ?

No ale po takim uśmiechu to chyba jednak drobinka jakaś musi się dla niej znaleźć.

Teraz sobie siedzimy i pałaszujemy. A co ?

I tak minął mi dzisiejszy dzień. Co prawda wykonałem jeszcze kilka innych prac domowych ale to takie standardy, o których wie każda z Was. ;-).
 Ciacho się udało, zapach nadal wypełnia mieszkanie, zielona herbata cudnie smakuje w stuletniej filiżance, cudny wieczór za oknem rozwiesił pajęczynowy szal utkany z nocnych marzeń i brylantów gwiazd. Pasterz księżyc wyszedł na wieczorny obchód otwiera bramy swego królestwa przed powozem królowej nocy.

Pięknych i spokojnych snów. Dobranoc, Grzegorz.